Identyfikowanie i nazywanie emocji, myśli, odczuć z ciała, doświadczeń i ruchu, które pojawiają się podczas sesji oraz odnoszenie ich do sytuacji i przeżyć z codziennego życia i z przeszłości, sprzyja rozwijaniu świadomości, rozpoznawaniu bodźców i reakcji w interakcjach i refleksji nad sobą.
Pozwala to na stopniową zmianę nawykowych zachowań i destrukcyjnych wzorców życiowych. W psychoterapii tańcem i ruchem nadawanie znaczenia doświadczeniom może odbywać się przez rozmowę, nazywanie, pisanie, rysowanie, poruszenie się z innymi lub samemu. Zawsze jednak integralną częścią tego procesu jest werbalna refleksja.
